Architektoniczne opakowania

Hiszpański pawilon to jeden z trzech najlepszych pawilonów tegorocznego EXPO w Szanghaju. Jego odważna architektura i oryginalne rozwiązania konstrukcyjne wzbudziły także zainteresowanie jurorów zakończonego niedawno World Architecture Festival. Podczas imprezy pawilon został bowiem nagrodzony tytułem najlepszego obiektu wystawienniczego mijającego roku. Jego projekt ma stanowić przykład koegzystencji nowoczesności i ekologii. Został on zaprojektowany przez barcelońskie studio Miralles Tagliabue(EMBT).

Podstawą architektury pawilonu jest włączenie do jego konstrukcji ręcznie uplecionych wiklinowych paneli. Zostały one przymocowane do stalowej konstrukcji i tworzą na powyginanej bryle pawilonu naturalną membranę o oryginalnej teksturze. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania, architekci z EMBT chcieli również symbolicznie nawiązać architektoniczny dialog między Wschodem a Zachodem, i głębiej, między Hiszpanią a Chinami.

Udostępnił: ExpoSEEI; Źródło: Youtube.com

Strefa wejściowa do zoo w Adelajdzie w Australii została zaprojektowana przez architektów z pracowni Hassell. Jest ona pomyślana tak, by zamiast odgradzać gości od terenu ogrodu, raczej zaprosić ich do środka. Wejście oferuje zatem namiastkę tego go co mogą oni oglądać wewnątrz. Budynki posiadają więc zielone dachy i "żyjące" elewacje, które mogą służyć jako schronienie dla dzikich zwierząt.

Prócz samych wybiegów dla zwierząt w zoo znajdziemy także ogród botaniczny, liczne kawiarnie, a także salę audytoryjną na 100 miejsc. Znajduje się tu również centrum sztuki z łatwo dostępnymi z zewnątrz przestrzeniami wystawowymi.

Duński pawilon na EXPO w Szanghaju - BIG

Duński pawilon na tegoroczne EXPO w Szanghaju,to jeden z dwóch pawilonów EXPO, które będą ubiegać się o miano najlepszego obiektu wystawienniczego na świecie w ramach WAF. Został on zaprojektowany przez duńską pracownię BIG, prowadzoną przez znanego architekta Bjarke Ingelsa.

Pawilon ma być symbolem duńskiej symbiozy nowoczesnego życia i ekologii. Jego forma przypomina spiralę, lub jak chcą niektórzy - wielki wir lub oko cyklonu. Wewnątrz zwiedzający mogli skorzystać z wielu atrakcji, m.in. jazdy na jednym z 1500 rowerów, kąpieli w basenie z wodą pochodzącą z kopenhaskiej stoczni, naturalnego placu zabaw czy też ekologicznego pikniku. Znajdująca się na środku basenu specjalnie przetransportowana z Kopenhagi figura syrenki (symbolu duńskiej stolicy), ma być sposobem na prezentację idei, w której pawilon staje się prawdziwym duńskim miastem na terenie Szanghaju.

Udostępnił: BIGSOLUTIONS; Źrodło: Youtube.com

Pawilon Eleanory i Wilsona Greatbatchów w Buffalo (USA) spełnia rolę centrum dla zwiedzających kompleksu Darwin Martin House, prywatnej rezydencji i jednego z najpiękniejszych dzieł Franka L. Wrighta. Budynek został zaprojektowany przez Toshiko Mori, byłego dziekana wydziału architektury Uniwersytetu Harvarda.

Architektka nie miała łatwego zadania. Projekt musiał bowiem nie tylko nawiązywać do charakteru okolicy, ale także brać pod uwagę walory architektoniczne sąsiadującego z nim kompleksu Darwin Martin House. Efektem jest przysadzisty budynek, który swoją skalą i formą doskonale wpisuje się w zastany kontekst. W jego architekturze można odnaleźć elementy charakterystyczne dla stylu Wrighta. Są to m.in. dach przywodzący na myśl jego czterospadowe dachy z płaskimi okapami, a także odstępy pionowych podziałów szklanej elewacji, które nawiązują do kolumnady pergoli Darwin Martin House.

Pawilon koresponduje ze swoim znanym sąsiadem także poprzez opozycje. Podczas gdy budynki kompleksu Wrighta są wykonane z kamienia, pawilon Mori jest całkowicie przeszklony. Dzięki temu jego eteryczna architektura integruje otoczenie i nie dominuje nad budynkami Darwin Martin House.

Udostępnił: buffalocvb; Źródło: Youtube.com

Kolejny nominowany budynek pochodzi także z terenu Stanów Zjednoczonych. Jest nim znajdująca się na terenie siedziby głównej koncernu SC Johnson sala wystawowa Fortaleza Hall wraz z centrum socjalnym. Oba budynki zostały zaprojektowane przez pracownię Normana Fostera przy współpracy z architektami z A. Epstein and Sons International. Co ciekawe, w tym projekcie stararchitekt także musiał się zmagać z sąsiedztwem budynku Franka L. Wrighta - biurowcem i centrum badawczym Johnson Wax.

Sala wystawowa Fortaleza Hall posiada całkowicie przeszkloną, walcową bryłę. Jest on domem dla repliki Carnaúba - samolotu z 1935 roku, w którym Herbert Frisk Johnson odbył lot do Brazylii w celu poszukiwania, cennego w owym czasie, wosku palmy Carnaúba. Ta wierna kopia została wykonana w 1998, i to na niej syn Herberta - Samuel Curtis powtórzył wyczyn ojca. W budynku przedstawiona jest historia tych dwóch eskapad.

Sali wystawienniczej towarzyszy także centrum socjalne SC Johnson. Obiekt ten otacza półkolem Fortaleza Hall, a swoją zaokrągloną bryłą nawiązując do gmachów autorstwa Franka L. Wrighta. Budynek ma służyć jako miejsce spotkań dla załogi firmy i mieści szeroką gamę pomieszczeń socjalnych, wliczając w to restaurację, salę gimnastyczną i sklepy.

Salon koreańskiej marki samochodowej Hyundai został zlokalizowany przy jednym ze ruchliwych skrzyżowań Sao Paulo. Jego projektant - Francisco Spadoni - chciał by budynek był jak najbardziej przeźroczysty (w celu ekspozycji walorów otoczenia), a jednocześnie by posiadał własną tożsamość i wyjątkowość.  Inspiracją dla rozwiązań architektonicznych tu zastosowanych stanowiła stacja benzynowa w Montrealu zaprojektowana przez Miesa van der Rohe.

Konsekwencją przyjętych założeń jest niski, jednokondygnacyjny budynek, który jest lekko podniesiony względem podłoża. Gmach przykuwa uwagę ogromną taflą szkła, stanowiącą jego ścianę frontalną. By nie zburzyć horyzontalnej kompozycji budynku, Spadoni postanowił, że w jej konstrukcji zostaną wyeliminowane pionowe podziały między poszczególnymi taflami szkła. W efekcie szklaną ścianę utrzymują jedynie poziome elementy, a poszczególne szyby połączone zostały przeźroczystym, silikonowym spojeniem.