137 kilo Designu

Modernistyczna fabryka

Po raz pierwszy w historii Łódź Design centrum festiwalowe lokalizowane zostało w miejscu innym niż dziewiętnastowieczne zabudowania pofabryczne na Księżym Młynie. Decyzją organizatorów piąta edycja została przeniesiona do dawnej tkalni Eitingona przy ulicy Targowej. Modernistyczny budynek dawnej fabryki okazał się doskonałym miejscem do prezentacji nowoczesnego wzornictwa.

Prosta, niemalże ascetyczna architektura wyróżnia się w eklektycznej tkance architektonicznej łódzkiego śródmieścia, przyciąga swą innością. W ostatnim czasie elewacje zostały poddane gruntownej renowacji i dziś przyciągają złamaną bielą ścian kontrastującą z grafitową ślusarką ogromnych, prostokątnych okien.

Na remont wciąż czeka wnętrze pięciokondygnacyjnego budynku. Puste przestrzeni kolejnych pięter, podzielone jedynie siatką masywnych żelbetowych słupów mają jednak swój szczególny, surowy charakter. Stanowią o nim betonowe, nierzadko wybrakowane, posadzki oraz ściany pokryte kilkoma warstwami farby, która łuszcząc się stworzyła swoistą mozaikę

137kilo wkracza do akcji

Piąta edycja festiwalu okazał się szczególna nie tylko ze względu na zmienioną lokalizację. Po raz pierwszy organizatorzy ogłosili konkurs na spójną koncepcję centrum festiwalowego. Zwyciężyli młodzi architekci z warszawskiej pracowni 137kilo, którzy zaproponowali aranżację stanowiącą atrakcyjną oprawę dla ekspozycji, a jednocześnie nawiązującą dialog z istniejącą strukturą modernistycznej fabryki.

Czerwony dywan

Odnowiona fasada od strony ulicy Targowej zyskała na czas festiwalu iluminację oraz została poprzedzona podłużnym podestem wykonanym z pomalowanych na czerwony kolor płyt osb. W ten sposób architekci ze 137kilo stworzyli wyjątkowy festiwalowy ?czerwony dywan?. Prowadzi on do znajdującego się na parterze centralnego foyer- serca życia publicznego festiwalu.

Sowa w okularach 3D

Wchodząc do centrum festiwalowego Łódź Design 2011 mijamy kasy biletowe, szatnie oraz punkt informacyjny i docieramy do zlokalizowanej centralnie agory. W jej centrum znajduje się figura Sowy w okularach 3D- symbol i maskotka festiwalu. Wokół centralnej przestrzeni zlokalizowano koncentrycznie rozmieszczone fukcje o charakterze publicznym- kawiarnię, sklepy, księgarnię. Zgodnie z zamysłami projektantów jest ona epicentrum całej wystawy, miejscem które określili jako "wielkie bum".

Ściany z folii

Jednorodne przestrzenie poszczególnych kondygnacji podzielone zostały w dwojaki sposób- pośredni, dzięki namalowanym na posadzce błękitnym liniom, oraz bardziej dosłowny- przy użyciu tymczasowych przegród. Ściany działowe zostały wykonane z folii typu stretch w kolorach festiwalu- białym, błękitnym i czarnym. Jej ukośne wstęgi rozpięto pomiędzy żelbetowymi podporami tworząc w ten sposób wydzielone przestrzeni ekspozycyjne i akcentując wejścia do nich.

Zabieg ten podkreśla układ konstrukcyjny wnętrz, a jednocześnie wprowadza do surowej, logicznie zorganizowanej przestrzeni półprzezroczyste elementy o efemerycznym charakterze.

Recycling

Projektanci przewidzieli dla tymczasowych przegród funkcję także po zakończeniu festiwalu. Po zdjęciu folii z żelbetowej konstrukcji, zostanie ona wykorzystana jako opakowanie poszczególnych eksponatów na czas transportu.

Projekt wystawy Łódź Design 2011

137kilo

projektanci: Zofia Strumiłło-Sukiennik, Jan Sukiennik, Wojciech Gajewski, Michał Jan Kozłowski, Marta Morawska, Bartłomiej Popiela