Pałac Stocleta w Brukseli - magia secesji IKONY ARCHITEKRURY]

Pałac Stocleta to jeden z najpiękniejszych prywatnych budynków powstałych na początku XX wieku. Jego nowatorska forma robiła ogromne wrażenie.

Adolphe Stoclet (1871-1949) pochodził z rodziny bankierów. Był inżynierem kolejowym, miłośnikiem sztuki i kolekcjonerem. Podczas pracy przy budowie kolei w Austrii, zafascynował się wiedeńską secesją, zwłaszcza pracami Josefa Hoffmanna. Kiedy po śmierci ojca powrócił do Belgii, postanowił zbudować w Brukseli rodzinną rezydencję. Do jej zaprojektowania zaprosił właśnie Josefa Hoffmanna. Budynek oprócz funkcji mieszkalnych, miał też posiadać sporą powierzchnię do prezentacji dzieł sztuki. Architekt, niczym nie ograniczany, stworzył dzieło totalne.

Każdy fragment budynku i każdy element wyposażenia zostały dokładnie przemyślane i stworzone z myślą o jedności stylu. Do budowy wykorzystano wysokiej jakości materiały, takie jak marmur czy pozłacana metaloplastyka. Projekt odznacza się równowagą, rytmem, grą świateł, kolorystyką, wykończeniem powierzchni i charakterystyczną ikonografią. Dekorację fasady stanowią proste, geometryczne linie, które odbijają się w okazałych basenach wodnych, a na wieży stanęły rzeźby.

Dekoracja wnętrz i ich umeblowanie były dziełem Hoffmanna oraz zaproszonych przez niego artystów, Gustava Klimta, Bertolda Loefflera, Carla Otto Czeschki, Leopolda Forstnera, Michaela Powolnego, Franza Metznera, Kolomana Mosera oraz Eleny Luksch Makowsky. I tak jadalnia, zaprojektowana przez Josefa Hoffmanna, została wykończona różnokolorowym marmurem, drogocennym drewnem i wyprawioną skórą ze złoceniami. Bogactwa wystroju dopełniają, na zasadzie kontrastu, mozaiki i freski ścienne Klimta. Podobnym stylem charakteryzują się inne pomieszczenia pałacu: m.in. łazienka i pokój dziecięcy ozdobiony dekoracyjnymi fryzami.

Od chwili powstania budynek nie został poddany żadnej poważniejszej zmianie. W 1954 roku powiększono tylko ganek wejściowego, a na początku XXI wieku wymieniono na nim dachówki, pomalowano drzwi i ramy okiennych w fasadzie zachodniej i południowej. Bez zmian pozostało wnętrze budynku (odnowiono tylko kilka mebli, a na niektórych wymieniono tkaniny obiciowe, ale nowe są zgodne z oryginałem.

Rodzina Stoclet mieszkała w rezydencji aż do 2002, do śmierci baronowej Annie Stoclet. Pałac i jego wyposażenie należą do siedmiu spadkobierców Stocleta. Obecnie posiadłość zarządzana jest przez agencję nieruchomości „Suzanne & Adolphe Stoclet" (której dyrektorzy są potomkami spadkobierców pałacu) i niestety, nie jest udostępniany do zwiedzania.