Płock: Nowe centrum ze starym młynem. Koncepcja pracowni 77Studio architektury

Lokalizacja projektu jest dobrze znana w Płocku. To ze względu na charakterystyczny, zabytkowy budynek tzw. starego młyna - popadający w coraz większą ruinę, służył przez ostatnie lata głównie za nośnik reklam. Przylega do niego budowla dawnego spichlerza, którą otaczają drobne punkty handlowo-usługowe oraz pawilon sklepu Biedronka.

Jest to zarazem fragment miasta o najbardziej wielkomiejskim charakterze. To jedynie w tym rejonie powstały najwyższe budynki w mieście, m.in. hotel Petropol, czy wyrosłe po drugiej stronie al. Kobylińskiego osiedla z wielkiej płyty z charakterystycznym rytmem wieżowców. Tworzą one dynamiczny obraz śródmieścia. Krzyżują się tu też główne arterie prowadzące w stronę Warszawy, Torunia czy siedziby PKN Orlen. Jednocześnie w kilka minut można stąd dojść do starówki i malowniczej skarpy wiślanej.

Projekt koncepcyjny 77Studio architektury, który powstał na zlecenie lokalnego przedsiębiorcy, ma na celu stworzenie w tej lokalizacji nowego centrum: miejsca spotkań, pracy i życia codziennego, zgodnie z zasadą tzw. piętnastominutowego miasta. Według jej założeń miasto staje się znacznie wygodniejsze dla mieszkańców dzięki zapewnieniu im podstawowych usług w odległości kwadransa spaceru od domu.

W Płocku, gdzie życie społeczne i kulturalne koncentruje się dziś głównie w obrębie starówki, a handlowe w galeriach na peryferiach, realizacja tej idei ma szansę wnieść nad Wisłę nową jakość i alternatywne miejsce integracji mieszkańców.

Nowe budynki wyróżniać ma prosta i oszczędna forma. Architekci z 77Studio postawili na układ zabudowy w formie dwóch subkwartałów, kształtując kompozycję brył w zabudowie pierzejowej na rzucie litery „L"; oraz czworokąta o trapezoidalnym obrysie z wewnętrznym dziedzińcem.

– O wartości architektury nie świadczą same budynki, zwłaszcza w tkance miejskiej, gdzie równie istotna jest przestrzeń pomiędzy nimi – podkreśla arch. Paweł Naduk, właściciel 77Studio architektury.

Istotnym elementem projektu jest nawiązanie dialogu z zastaną tkanką miejską. Zastosowanie odpowiedniej skali zabudowy i materiałów sprawić ma, że nowopowstałe budynki zespolą się z dawnym młynem. A po rewitalizacji obiekt odzyska pierwotną wartość zabytku – z ceglanymi detalami i industrialnymi motywami.

Cały kwartał zaprojektowano zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania, który przewiduje zróżnicowanie wysokości zabudowy. Przy samym młynie ograniczono ją do czterech kondygnacji. Dalej bryły narastają kaskadowo, przechodząc w wyższe partie budynku do osiągnięcia wysokości dziesięciu pięter.

Zaproponowany forma sprawia, że nowa zabudowa nie będzie dominować nad niewielkim zabytkiem, a w widoku od strony południowej nad sylwetą młyna pojawić się ma wielopiętrowy, kaskadowy ogród. Z kolei układ urbanistyczny wpisuje się w miejską koncepcję siatki ścieżek spacerowych, pozwalających swobodnie przemieszczać się pieszo m.in. w stronę Nowego Rynku i ul. Tumskiej.

Dodatkowo w projekcie zaproponowano nowy, reprezentacyjny deptak, biegnący równolegle do ulicy Bielskiej, który z przestrzenią przeznaczoną na kawiarniane ogródki, małą architekturę i placem przed starym młynem ma szansę stać się nowym, modnym centrum miasta.

Zabudowa bezpośrednio przylegająca do młyna to jasne, niemal białe fasady nawiązujące kolorystyką do modernistycznej zabudowy okolicy. Podkreślają, że obiekt ma być kontynuacją zastanej architektury. Monochromatyczna barwa stanowić ma odpowiednie tło do wyeksponowania bryły młyna, pokrytej czerwoną cegłą. Elewacje pozostałych części kwartału utrzymane zostały w tonacji szarobeżowej, nadając im klimat przyjaznego i neutralnego otoczenia.

Projekt zakłada też intensywne zazielenienie przestrzeni wspólnych i prywatnych – od ogólnodostępnych placów, po tarasy i balkony, gdzie w donicach będzie można posadzić krzewy i małe drzewa. Ten zabieg ma wprowadzić do zwartej zabudowy oddech natury i stworzyć przyjazne miejsca do życia,

Zgodnie z ideą mix-use, nowy kwartał łączyć ma różnorodne funkcje – mieszkalną, usługową, biurową i rekreacyjną. Na niższych piętrach znajdą się mniejsze, typowe powierzchnie mieszkań, a na wyższych kondygnacjach nie zabraknie wysokiej klasy apartamentów z kaskadowymi tarasami-ogrodami zapewniającymi widok na Wisłę i panoramę miasta.

Ważnym uzupełnieniem będą lokale usługowe, które ożywią partery budynków i uczynią osiedle atrakcyjnym o różnych porach dnia. W odrestaurowanym budynku młyna przewidziano m.in. restaurację, klub fitness, siłownię oraz przestrzenie przeznaczone na
prestiżowe powierzchnie biurowe. Dzięki temu kompleks może stać się miejscem tętniącym życiem, którego dziś w Płocku brakuje.

- Mamy tu do czynienia z sytuacją, gdy duży kwartał w ścisłym centrum miasta znajduje się w rękach jednego inwestora. To otwiera doskonale możliwości, żeby stworzyć dobrze zorganizowaną przestrzeń, która ma szansę stać się prawdziwym centrum nowoczesnego, miejskiego życia – mówi Paweł Naduk.

Odwołując się do przykładów takich miejsc jak warszawska Hala Koszyki czy odnowiona Fabryka Norblina, gdzie zabytkowa architektura została umiejętnie spleciona z nowoczesnymi funkcjami, tworząc przestrzeń publiczną, architekt ma nadzieję, że kwartał ten stanie się ich ulubionym miejscem w mieście i przyciągnie gości.

---

Autor: arch. Paweł Naduk
Współpraca autorska: arch. Agnieszka Osiejewska-Naduk, arch. Michał Bogacz, arch. Agnieszka Dziewięcka, arch. Oleh Kozbur, arch. Klaudia Zyza, arch. Wojciech Lipka.
Powierzchnia użytkowa: 22 500 m 2