Dom w Michałowicach – dialog klasyki z naturą

Działka – niezwykle malownicza, niemal ukryta wśród drzew – zlokalizowana jest w willowej części Michałowic, zaledwie kilka minut od centrum Warszawy. Klientom zależało, by zachować jej parkowy charakter, wyciąć jak najmniej drzew i wpisać dom w zastany krajobraz tak, jakby był jego naturalnym przedłużeniem.

Inspiracją dla architektów z pracowni Tissu Architecture, stała się zarówno klasyczna architektura polskiego dworku, jak i forma nowoczesnej stodoły – zderzenie archetypów, które w tym projekcie zyskało elegancką, współczesną interpretację.

Trójdzielna kompozycja

Dom składa się z trzech powiązanych ze sobą brył: dwóch wyższych budynków w formie "stodół" z użytkowym poddaszem oraz łączącego je parterowego pawilonu o minimalistycznym charakterze.

Wyższe bryły, zaprojektowane w duchu klasycznej rezydencji, wykończone zostały białym tynkiem z subtelną, nowoczesną sztukaterią oraz dachem z jasno szarej blachy na rąbek stojący. Charakteru dodaje stolarka okienna z klasycznymi szprosami w kolorze grafitowym – detal, który spaja tradycję z nowoczesnością.

Centralny pawilon, łączący oba skrzydła, został pokryty pionowymi deskami z drewna wypalanego metodą Shou Sugi Ban – tradycyjną japońską techniką, która poprzez ogień nadaje drewnu nie tylko trwałość, ale też wyjątkowy wygląd. Zwęglona powierzchnia desek tworzy głęboko nasycony, niemal grafitowy rysunek drewna, który pięknie kontrastuje z jasną elewacją pozostałych brył. Co więcej, od strony frontu zastosowano ażurowe, pionowe lamele, które tworzą efekt „ekranu” – zapewniając prywatność, ale i wzmacniając poczucie spójności architektonicznej.

Zamknięcie od ulicy – otwarcie na ogród

Bryła domu została zaprojektowana tak, by możliwie odseparować wnętrze od ulicy, a jednocześnie w pełni otworzyć się na rozległy, zielony ogród. Od strony ogrodowej dominują duże przeszklenia – w części dziennej sięgające aż dwóch kondygnacji – co pozwala w pełni celebrować kontakt z naturą.

Przemyślany układ funkcjonalny

Rozdzielenie funkcji domu było jednym z kluczowych założeń projektowych. Wejście główne prowadzi do centralnej części – pawilonu. Z niego można przejść:

• na prawo – do strefy prywatnej z sypialniami domowników,
• na lewo – do strefy dziennej, która mieści salon, kuchnię oraz jadalnię.

Wysoki na dwie kondygnacje salon z ekspozycją na ogród stanowi serce domu. Na jego środku zaprojektowano kominek – centralny punkt życia rodzinnego. Tuż obok, w subtelnej wnęce znajduje się jadalnia, a przy niej wykusz z siedziskiem – miejsce, które daje wrażenie siedzenia niemal w ogrodzie.

Dodatkową wartością tej przestrzeni jest pracownia rękodzieła – zaprojektowana specjalnie z myślą o pasji właścicielki, połączona z bawialnią dla dzieci. Dzięki temu codzienne życie, praca twórcza i czas z rodziną mogą płynnie się przenikać.

Ten dom nie jest tylko miejscem do mieszkania – to świadoma architektura, która odpowiada na potrzeby użytkowników, wpisuje się z szacunkiem w kontekst i opowiada historię. Historię o równowadze – między tradycją i nowoczesnością, otwartością i prywatnością, naturą i funkcją.