Towarowa 22: Apartamenty Gutenberga projektu JEMS Architekci. Harmonia skali, materiałów i detali

-To, co kiedyś było halą produkcyjną, dziś staje się zielonym ogrodem. Upcykling hali i rozwinięcie modernistycznych idei będących źródłem jej formy, stało się bazą zarówno dla układu urbanistycznego całej mikrodzielnicy, jak i architektury kolejnych jej etapów - mówi Maciek Rydz, partner i architekt JEMS, współtwórca projektu.

Ruch samochodowy został wyprowadzony poza teren inwestycji, oddając przestrzeń pieszym. Wejście prowadzi przez niewielki placyk na dziedziniec otoczony wyższymi partiami budynku w formie „wianuszka”. Parter ożywiają lokale usługowe, podcienia nawiązujące do dawnych słupów hali Parku Słowa Polskiego oraz wykusze witryn. Wyższe kondygnacje cofają się, dając przestrzeń loggiom i zapewniając prywatność mieszkańcom.

Dwie dominanty wysokościowe o 15 i 18 kondygnacjach stanowią punkty kulminacyjne, podczas gdy niższe partie - sięgające 6-9 kondygnacji - harmonizują z sąsiednimi zabudowaniami Woli. Narożniki budynku obniżają się, wpuszczając światło głębiej do wnętrz i do okolicznych przestrzeni.

Horyzont w ruchu

Elewacje odpowiadają różnym kontekstom otoczenia. - Od strony Parku Słowa Polskiego otwiera się najbardziej dynamiczna kompozycja, dwukondygnacyjne okna układają się spiralnie, kierując wzrok ku górze i nadając budynkowi charakterystyczny rytm i energię – opowiada Maciek Rydz. Niższe kondygnacje są spokojniejsze. Mniejsze okna i modularny podział dostosowują się do skali sąsiednich budynków, wprowadzając równowagę i porządek. W narożnikach niższej zabudowy uwagę zwraca drobny gest urbanistyczny, który jednocześnie urozmaica bryłę - podświetlone wieżyczki ze spiralnymi schodami.

Tetris przestrzeni

Za tą zróżnicowaną, rytmiczną fasadą kryją się mieszkania, które same stanowią kolejną warstwę opowieści. Nie ma tu powtarzalnych układów pięter, każdy apartament tworzy własny charakter. Podwyższone części dzienne otwierają się ogromnymi taflami szkła, sięgającymi wysokości sześciu metrów, na zieleń parku albo wielkomiejską panoramę Warszawy. - Podwyższone salony stanowią punkt kulminacyjny każdego mieszkania, ich zmienna lokalizacja podpowiada różną aranżację wnętrza - podkreśla architektka JEMS Marta Świątek Piziorska.

Projekt wyróżniają też starannie dobrane materiały i detale. Dolne partie elewacji wykończone są specjalnie opracowaną okładziną, inspirowaną dawnymi lastrykami, ale ubraną w autorską kolorystykę i kompozycję. Beton użyty w półkach stropowych to materiał stworzony od podstaw, z dopasowaną mieszanką kruszywa marmurowego. Gra faktur i zmiennych połyskliwości podkreśla złożoną tektonikę fasad budynku. Wokół okien lśni „biżuteryjna” ślusarka aluminiowa, a wnęki loggi wypełnia szkliwiona ceramika.

- Całość pracuje w subtelnych kontrastach: gładkie i ryflowane, błyszczące i matowe, chłodne i ciepłe, twarde i miękkie - tłumaczy architektka JEMS Beata Głaz. Na samej górze budynek zwieńczony jest miedzianą „koroną”, która mieści w sobie tarasy oraz otwarcia dachowe. 

Wirydarz życia codziennego

Wejście do kompleksu prowadzi przez elegancki podcień z kolumnami na ogólnodostępny dziedziniec. Już z ulicy Wroniej widać narożny, przeszklony hol, który nocą staje się świetlistą „latarnią”. Pierwszy kontakt z wnętrzem uzupełni szklany kubik z sitodrukiem Andy’ego Warhola, pełniący rolę artystycznego akcentu.

- Hol zaprojektowaliśmy „na przestrzał” z widokiem na zielony dziedziniec, a recepcję – na tle otwartej perspektywy zieleni. Komunikacja przebiega sekwencyjnie: od recepcji, przez saloniki i korytarze wzdłuż dziedzińca, do wejść do klatek schodowych. Wnętrze przenika się z otoczeniem, a stały kontakt z zielenią podkreśla spójność założenia - tłumaczy architektka JEMS Aleksandra Rusin.

W samym sercu kwartału dziedziniec przybiera formę kameralnego wirydarza, otoczonego zadaszonym obejściem optycznie obniżającym wyższe części budynku. Słupy powtarzają motyw wirydarza obecny we wnętrzach, tworząc spójny język architektoniczny i prowadząc komunikację wokół centralnej przestrzeni. 

Wzdłuż osi widokowych i na ścianach pojawią fotografie nawiązujące do twórczości i życia Andy’ego Warhola, dzięki czemu sztuka stanie się integralną częścią codziennego doświadczenia przestrzeni.

Oaza w sercu miasta

Na poziomie -1 zaplanowano przestrzeń rekreacyjną i strefy premium dostępne wyłącznie dla mieszkańców. Znajdują się tu: kameralna sala kinowa, strefa z komfortowymi kanapami oraz minibar, wydzielona sala spotkań i nowoczesna siłownia.

Centralnym punktem strefy rekreacyjnej jest 11-metrowy basen, otoczony miejscami do relaksu. Oświetlenie nad niecką basenową zostało zaprojektowane tak, aby przypominało naturalne światło. Układ przestrzenny nawiązuje do konstrukcji holu wejściowego, powtarzając motyw kolumn i miękkich obejść. Inspiracją dla tej przestrzeni były klasyczne dziedzińce-wirydarze, wypełnione wodą, a także łaźnie rzymskie. 

Luksus redefiniowany

Prawdziwy luksus w Apartamentach Gutenberga wyraża się nie w bogactwie czy dodatkach, lecz w przemyślanej architekturze, unikalnych rozwiązaniach i doświadczeniu przestrzeni wszystkimi zmysłami. - To harmonia skali, materiałów i detali, luksus wynikający ze świadomości i zakorzenienia w kontekście miejsca. Komfort rodzi się z kontaktu z zielenią, światłem, prywatnością i obecnością sztuki- mówi Maciej Rydz.

O niepowtarzalności projektu świadczą także materiały: indywidualnie zaprojektowane płyty betonowe, gruzobeton odzyskany z rozbiórek, starannie dobrane kolory i faktury, które układają się w spójną całość.

- Jak Gutenberg dał słowu formę druku, tak ten budynek nadaje mu formę przestrzeni. Jego rytm, materiały i tektonika tworzą język, a słupy układają się w porządek, niczym litery w formie drukarskiej, każda niosąc swoją wagę i znaczenie – puentuje Beata Głaz.

__________________________

Inwestor: Archicom S.A.

Projektant : Jems Architekci

Powierzchnia zabudowy (m²): 2993,84 m2

Powierzchnia użytkowa mieszkań (m²): 17148,03

Powierzchnia użytkowa usług (m²) 1061,08

Liczba kondygnacji podziemnych: 3

Liczba kondygnacji nadziemnych: 18