Dom letniskowy pod Bolimowem. Jest jak kompleks domków ukrytych w lesie

Bolimów to niewielka miejscowość na Mazowszu, znana głównie z naturalnych walorów przyrodniczych. Leży na terenie parku krajobrazowego, poprzecinanego licznymi szlakami turystycznymi. To właśnie w tej pięknej okolicy, na działce gęsto porośniętej drzewami, pracownia Exterio zaprojektowała przestronny dom letniskowy. Powstający właśnie budynek ma być przeznaczony do wykorzystania sezonowego, głównie w lecie.

Inwestorowi zależało na tym, aby pomimo sporej powierzchni użytkowej (ponad 300 m kw.) budynek sprawiał kameralne wrażenie i nie dominował nad okolicą. - Zaproponowaliśmy kompozycję złożoną z kilku brył, nawiązujących formą do domu z dwuspadowym dachem. W efekcie bryły przenikają się wzajemnie, tworząc wspólne przestrzenie i zadaszenia- mówi architekt Marcin Klukowski, współwłaściciel biura Exterio. 

Powstała forma przywołująca na myśl niewielki kompleks wypoczynkowy z kilkoma prostymi, usytuowanymi obok siebie, domami letniskowymi. 

- Wykończenia obiektu zaprojektowaliśmy z użyciem ciemnych, dyskretnych materiałów, nawiązujących kolorystycznie do kory drzew, co jeszcze bardziej pozwoliło wtopić budynek w leśną scenerię - dodaje architekt Marcin Klukowski.

Wysokie drzewa otaczają dom ze wszystkich stron i niemal stykają się z jego ścianami. Jedno z nich wydaje się wyrastać z jego wnętrza, bo znajduje się w atrium pomiędzy bryłami budynku. Spełnienie tego zadania wymagało od architektów umiejętnego wkomponowania domu w zastany na działce ekosystem, z jego pierwotnie ukształtowanym układem drzew. 

- Naszym nadrzędnym celem była symbioza z otoczeniem. Największą wartość tego miejsca stanowią drzewa, więc nie było mowy o wycinaniu niektórych z nich - podkreśla architekt Klukowski.

Od strony ogrodu dom wyróżniają duże przeszklenia, które kadrują widok na naturę i zapewniają pełne doświetlenie wszystkich pomieszczeń. To szczególnie ważne ze względu na usytuowanie domu wśród drzew, które mogą go zacieniać. 

Fasadę pokrywa inspirowana leśnym drzewostanem elewacja z drewnianych lameli, nadając całemu zespołowi współczesnego, a jednocześnie szlachetnego charakteru. Ma ona swoją kontynuację w postaci również drewnianych, ażurowych konstrukcji przy oknach, imitujących żaluzjowe okiennice. Ich duże powierzchnie pozwalają na rozbicie jednolitej masy brył, dodając im lekkości i przestrzennego wyglądu.

Rozwiązanie to ma również czysto praktyczny zamysł, bo okna zyskują formę dodatkowego, ochronnego „płaszcza”. Szczeblinki żaluzji osłaniają wnętrza przed nadmiernym nasłonecznieniem latem, które mogłoby z kolei prowadzić do przegrzania domu. Dzięki nim światło wpadające do wnętrz jest naturalnie filtrowane. Zapewniają one również osłonę przed wiatrem i ułatwiają regulację wentylacji przy otwartych oknach. A wieczorem dają jego mieszkańcom poczucie prywatności.

Inaczej jest od strony ulicy. Przed okiem przypadkowych przychodniów strzegą domowników masywne, bardziej jednorodne płaszczyzny ścian. Stanowią one zarazem naturalną osłonę budynku.