Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Cztery wizje krakowskiego Placu Wolnica

red

Prezentujemy kolejne pomysły studentów architektury, którzy na warsztatach OSSA pracowali pod czujnym okiem najlepszych architektów. Zobacz co zaproponowała grupa Marcina Kołtuńskiego (UN Studio) i Karoliny Kani.

Grupa Marcina Kołtuńskiego z UN Studio i Karoliny Kani, warsztaty OSSA 2008
4. Galeria dźwięków, Grupa Marcina Kołtuńskiego z UN Studio i Karoliny Kani, warsztaty OSSA 2008
Grupa Marcina Kołtuńskiego z UN Studio i Karoliny Kani, warsztaty OSSA 2008

Celem eksperymentu, przeprowadzonego w ramach październikowych warsztatów Ossa, była eksploracja potencjału zawartego w czystej geometrii; obserwacja "zdolności" form przestrzennych do kreowania zachowań i do poddawania się ich efektom.

Próbowaliśmy porzucić sekwencyjne rozumowanie na korzyść wielopoziomowej i jednoczesnej interpretacji gotowych, materialnych struktur - faktur odnalezionych w otoczeniu Placu Wolnica w Krakowie. Wydestylowane z nich abstrakcyjne zasady organizacji i konstrukcji stały się narzędziem do zbudowania interwencji ujawniającej nowatorskie możliwości kształtowania przestrzeni publicznych.

Uczestnicy podzieleni na cztery grupy, używając tych samych analitycznych i projektowych metod, doprowadzili do powstania czterech diametralnie rożnych i jednakowo interesujących scenariuszy:

1. Modulacja przepływów

Posadzka placu moduluje ruch pieszy, kreując przestrzenie odpoczynku, relaksu i spotkań, zmieniające się wraz z ilością wody zgromadzoną w jej geometrii. Głównym elementem interwencji jest fontanna - obszar, którego funkcjonalność może być kontrolowana zgodnie z intencjami. Cały plac wymyka się jednak odgórnej kontroli, interpretowany przez pogodę i adaptowany w różny sposób przez jego użytkowników.

2. Tektoniczny interfejs

Wrzynające się w powierzchnię rynku korytarze rozszerzają przestrzeń wystawową pobliskiego Muzeum Etnograficznego, umożliwiając jednocześnie wgląd przechodniów w jego funkcjonowanie. Niedostępny dotychczas budynek odzyskuje kontakt z otoczeniem, paradoksalnie, przez wytyczenie nieprzekraczalnej granicy. Krawędź interwencji modyfikuje także sposób poruszania się po powierzchni placu. Ograniczając dostęp samochodów, i tworząc serię obszarów o różnym natężeniu ruchu pieszych, projekt spontanicznie stymuluje różnorodne, tymczasowe funkcje, które wzbogacą życie tego obszaru.

3. Kolaż

Kolaż wykorzystany został zarówno do ukształtowania przestrzennej jak i programowej warstwy projektu. Kompozycję placu tworzą trzy oddzielne funkcjonalnie, formalnie i organizacyjnie obszary: park, otwarta galeria i uliczna witryna. Kontrasty zostały wzmocnione przez odizolowanie ich za pomocą liniowego pawilonu mieszczącego kawiarnię. Jej charakter zmienia się w zależności od graniczących z nią programów: od kawiarni/księgarni połączonej z galerią, przez otwierającą się na park 'brasserie', po rozciągnięty wzdłuż ulicy espresso bar. Budynek łączy w swoim wnętrzu rozdzielone programy, konfrontując ze sobą ich użytkowników.

4. Galeria dźwięków

Przestrzeń ekspozycji sztuki zmienia jednocześnie wizualną, motoryczną i dźwiękową percepcję podróżujących przez nią przechodniów. Scentralizowana konstrukcja pozwala na swobodne odkrywanie własnych trajektorii wiodących przez różnorodne kubatury, zapewniając jednocześnie odgórną kontrolę nad dostępem do nich. Przesunięcia i różnice poziomów posadzki placu wytwarzają dziedzińce, które doświetlają ekspozycję wewnętrzną i umożliwiają jej ekspansję na zewnątrz, lub do sąsiadujących galerii.

tekst: Marcin Kołtuński/Karolina Kania

Uczestnicy: Piotr Radziwon, Agata Woźniczka, Anna Skrzydlewska, Paweł Ejsmont, Adam Karpisz, Michał 'Krasnal' Jurgielewicz, Ludwik Kaizerbrecht, Paulina Grabowska, Agnieszka Pilip, Iza Rybak i Marta Pala.

    Więcej o:

Skomentuj:

Cztery wizje krakowskiego Placu Wolnica