Amanda Levete - Od wizji do projektu
Amanda Levete* burzy - głównie stereotypy i stawia na nowo - najczęściej fundamenty.




















Rozpoczęła karierę w awangardowej pracowni Future Systems pod koniec lat 90-tych. Dziesięć lat później zdobyła najbardziej prestiżową nagrodę architektoniczną w Wielkiej Brytanii – nagrodę Stirlinga. AmandaLevete otrzymała ją za stworzenie budynku stadionu krykietowego Lord's Media Centre w Londynie, tam też założyła własną pracownię AL_A. Do Warszawy przyjechała na zaproszenie Fundacji im. Stefana Kuryłowicza na wykład pt.„Od wizji do projektu” z okazji inauguracji tegorocznej edycji konkursu Teoria i Praktyka. Choć grafik wydarzenia był bardzo napięty udało się znaleźć w planie kilka minut, podczas których Amanda odpowiedziała na nasze pytania.

Oczywiście! Staramy się, by w naszych projektach działał zapach, kolor, dźwięk, światło i dotyk.
Czy tego samego chcą inwestorzy?
Akurat deweloper nigdy do nas nie zadzwonił, choć moglibyśmy zrobić dla niego dobrą robotę! (śmiech) Projektujemy raczej budynki publiczne, często muzea. Pracujemy obecnie m.in. nad modernizacją jednego z najsłynniejszych domów towarowych we Francji - Galeries Lafayettes w Paryżu, a wcześniej szukaliśmy sposobu na oswojenie przestrzeni muzeum w Luwrze.
W parku w Sydney zbudowaliście altankę, która nie stoi nawet na swoim miejscu.
Otacza ją park, reaguje na światło i wiatr. Porusza się, gdy zawieje i porasta ją pachnąca lawenda. A w Londynie pracujemy nad budynkiem, którego dach obsadzimy kwiatami, postawimy na nim ule i będziemy czekać na miód. Chcę, żeby miejsca, które tworzymy, otwierały na doświadczanie, rozświetlały, „niosły”!

Przesuwacie też fundamenty, dekonstruujecie, robicie setki prób...
Projektowanie to proces, który pociąga za sobą duże ryzyko, wymaga czasu i odwagi, trzeba dać sobie margines błędu. My się tego nie boimy, ale deweloperzy - tak. Choć oczekują innowacji!
To jak znajdujecie klientów?
Każdy architekt przyciąga pewnych konkretnych klientów, i vice versa. Klient musi Ci ufać, wierzyć, że to, co robisz, ma wartość - musi „być” z Tobą. Ale żebym mogła zabrać inwestora w tę podróż, muszę być pewna, że mój pomysł nas tam doprowadzi. Nie zawsze się udaje. Ale wierzę w to, co robię, to naprawdę jedyny sposób, by przekonać innych.
*Amanda Levete - jedna z niewielu kobiet w gronie światowych gwiazd architektury. Wraz ze swoim zespołem zdobyła sławę jako autorka nowatorskich projektów, które wywarły znaczący wpływ na kreowanie lokalnej przestrzeni. Do najciekawszych projektów pracowni AL_A należą między innymi Central Embassy – czyli 30-piętrowa przestrzeń handlowa i hotelowa w Bangkoku w Tajlandii, Museum of Art, Architecture and Technology w Lizbonie, MPavilion w Melbourne, Spencer Dock Bridge w Dublinie oraz 10 Hills Place w Londynie.
Obecnie trwają prace nad ukończeniem jednego z najważniejszych projektów pracowni AL_A - nowego wejścia, dziedzińca i galerii wystawienniczych Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Projekt wybrano spośród ponad 110 propozycji nadesłanych z całego świata. Prace budowlane rozpoczęły się w 2014 roku, a otwarcie nowo zaprojektowanej przestrzeni dla zwiedzających jest planowane na 2017 rok.
ZOBACZ WYBRANE PROJEKTY AMANDY LAVETE >>>
Program Teoria i Praktyka

Wykład Amandy Levete był poprzedzony prezentacją prac finałowych laureatów konkursu TEORIA oraz stypendium PRAKTYKA. Trzecią edycję konkursu TEORIA wygrał arch. Piotr Kamiński przygotowując esej pt. Model przeplotu: strategia dla miast w epoce sieci. Natomiast zwycięzcami pierwszej edycji stypendium PRAKTYKA zostali inż. arch. Brygida Zawadzka oraz inż. arch. Duong Vu Hong, autorzy projektu HydroFun. Ich projekt doceniony został za podjęcie tematu adaptacji licznych i rozproszonych obiektów nieczynnych hydroforni na terenie Warszawy wraz z opracowaniem projektu koncepcyjnego jednej z nich.
Wykład był zarazem inauguracją kolejnej edycji obu programów. Szczegółowy regulamin konkursu TEORIA i stypendium PRAKTYKA na rok 2016 dostępny jest na stronie Fundacji.
- Więcej o:
![Przyzba "Architekci prekursorskich modernistycznych osiedli społecznych mieli świadomość, że większość przyszłych mieszkańców to pierwsza miejska generacja, która wprowadzi się do miasta wraz ze swoimi potrzebami i przyzwyczajeniami. Myśląc o nowej wspólnocie ułatwiali miejską adaptację, tworząc przestrzeń społeczną z przydomowymi elementami małomiasteczkowych ulic i wiejskiej zabudowy. Podwórze wymiarowali krokiem malucha idącego do przedszkola i wzrokiem staruszka wysiadującego na przyzbie. Na osiedlowym dziedzińcu ważne było przedproże przytrzymujące sąsiadów na krótką pogawędkę, bramki do rozwieszania prania, urządzenia dziecięce, lustro przy wyjściu dla zabieganych w obejściu, okienko z sieni dla wypatrujących listonosza, wysoki próg przy kurzącej się ulicy, balustrady z miejscem na skrzynki kwiatowe i kosze na odstawianie zakupów przy furtce. Na skutek procesu industrializacji, po dekadach standaryzacji, unifikacji i banalizacji atrybuty przestrzeni społecznej zanikły, zostały same bloki. Przywracamy przyzbę do przestrzeni społecznej." Przyzba "Architekci prekursorskich modernistycznych osiedli społecznych mieli świadomość, że większość przyszłych mieszkańców to pierwsza miejska generacja, która wprowadzi się do miasta wraz ze swoimi potrzebami i przyzwyczajeniami. Myśląc o nowej wspólnocie ułatwiali miejską adaptację, tworząc przestrzeń społeczną z przydomowymi elementami małomiasteczkowych ulic i wiejskiej zabudowy. Podwórze wymiarowali krokiem malucha idącego do przedszkola i wzrokiem staruszka wysiadującego na przyzbie. Na osiedlowym dziedzińcu ważne było przedproże przytrzymujące sąsiadów na krótką pogawędkę, bramki do rozwieszania prania, urządzenia dziecięce, lustro przy wyjściu dla zabieganych w obejściu, okienko z sieni dla wypatrujących listonosza, wysoki próg przy kurzącej się ulicy, balustrady z miejscem na skrzynki kwiatowe i kosze na odstawianie zakupów przy furtce. Na skutek procesu industrializacji, po dekadach standaryzacji, unifikacji i banalizacji atrybuty przestrzeni społecznej zanikły, zostały same bloki. Przywracamy przyzbę do przestrzeni społecznej."]()
Interesuje nas przestrzeń w kapciach, obok bloku
![Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora - Cricoteka 03.06.2014 Krakow . Nowa siedziba Cricoteki . Budowa Muzeum Tadeusza Kantora oraz siedziby Osrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka wspolfinansowany przez Unie Europejska . Fot. Mateusz Skwarczek / Agencja Gazeta]()
Form follows freedom. Polska architektura od XIX wieku do dziś. Wywiad z prof. Jacekiem Purchlą
![Wojtek Grabianowski 08.05.2015 Gdansk , Architekt Wojtek Grabianowski . Fot . Renata Dabrowska / Agencja Gazeta]()
Grabianowski o Wyspie Spichrzów w Gdańsku: Połączymy to, co historyczne, z nowoczesnością
![Rice University Brochstein Pavilion Rice University Brochstein Pavilion]()
Thomas Phifer o nowym budynku MSN w Warszawie: to nie jest projekt pod publiczkę [WYWIAD]
![Ściany mineralne Modee Ściany mineralne Modee]()
Modee – mineralna rewolucja na ścianie. Nowość, która zmienia zasady gry
![Kolekcja Nytillverkad IKEA Kolekcja Nytillverkad IKEA]()
IKEA odświeża swoje najlepsze projekty. Kolekcja Nytillverkad to vintage na nowo
![Tworzenie dachu zielonego na ZUSOK Tworzenie dachu zielonego na ZUSOK]()
Zielony dach na ZUSOK został ukończony. Jak wyglądała przemiana obiektu podczas prac?
![InForm - narzędzie do generatywnego projektowania. InForm - narzędzie do generatywnego projektowania.]()
Arup wskazuje kierunek rozwoju projektowania generatywnego. Z tego narzędzia korzystają tysiące inżynierów na całym świecie









