Niebanalny apartamentowiec w największym mieście Szwajcarii stanął tuż obok brzegu Jeziora Zuryskiego, a formą nawiązuje do kultowego Pawilonu Le Corbusiera. To ostatnie dzieło Papieża Modernizmu, w którym mieści się Heidi Weber Museum znajduje się zaledwie 100 m od inwestycji.
Elewację trzykondygnacyjnego budynku ze wszystkich czterech boków wyłożono wyłożono kolorowymi panelami. Elementy ułożone na parterze i pierwszym piętrze są ruchome. Po rozłożeniu (za pomocą specjalnego systemu hydraulicznego) mogą stać się balkonem bądź daszkiem chroniącym przed słońcem.
Projektanci zastosowali różne rozmiary ruchomych elementów. Większe z nich osłaniają przeszklone ściany pokoi dziennych. Ich otwarcie nie tylko optycznie rozszerza przestrzeń salonów, ale pozwala także na wzbogacenie mieszkania o balkon. Dla bezpieczeństwa tarasy otoczono rozkładanymi balustradami - wpierw system hydrauliczny opuszcza panel, a balustrada samoczynnie się rozkłada od lekkiego popchnięcia przez mieszkańca. Mniejsze panele osłaniają natomiast okna sypialń bądź łazienek i mogą być wykorzystywane jako okiennice.
Wielkie „żaluzje” na elewacji, oprócz funkcji „balkonowej” pozwalają prosto zmienić charakter mieszkania. Architekci podkreślają, że zamknięcie paneli tworzy introwertyczne, pełne prywatności przestrzenie podczas gdy ich otwarcie pozwala na „wniesienie” do mieszkań otaczającego ogrodu.
Rodzaj przestrzeni, który tworzy się na ruchomych balkonach to bufor, dobre przejście pomiędzy przestrzenią zewnętrzną i wewnętrzną.
- mówi autor projektu, Manuel Herz.
Ruch „żaluzji” radykalnie zmienia wygląd budynku - ze zwykłego prostopadłościanu do kolorowej, pełnej ekspresji rzeźbiarskiej bryły. Każdy z ruchomych paneli jest pokryty jednym z 20 odcieni czerwieni i błękitu, które architekci poprowadzili dalej w wystroju pomieszczeń.
