Duch zaglądający do toalety. Takie rzeczy tylko w Japonii...
Sztuka w przestrzeni publicznej z przewrotnym poczuciem humoru. Rzeźbę zaprojektowali artyści z kolektywu Inges Idee na zaproszenie architekta, Ryue Nishizawy






Wielkoskalowa, organiczna rzeźba stoi w Towada, w Japonii. Otoczona jest białymi, pudełkowatymi budynkami. Dwa czarne otwory przy wierzchołku zamieniają widzianą z oddali abstrakcyjną formę w wielką postać ducha. Zjawa rozmiarem i kolorem nawiązuje do sąsiedniego budynku Centrum Sztuki, zaprojektowanego przez Ryue Nishizawa (SANAA). Budowla jest kubiczna i zorganizowana według rygorystycznego planu, rzeźba jest organicznie płynna i wydaje się unosić ponad powierzchnią ziemi
Dopełnieniem rzeźbiarskiej wizji jest "Niezidentyfikowana Masa", lśniąca bryła powolnie "skapującą" z górnej krawędzi budynku. Forma leniwej kropli, kojarząca się z płynną rtęcią, jawi się jako kolejna zjawa, tym razem wiszącą do góry nogami i zaglądającą do wnętrza. Dwa otwory w blobie są natychmiast czytane jako oczy, co nadaje mu wymiar przedmiotu ożywionego. Najlepiej widoczna jest z wnętrza budynku, a konkretnie z toalety. W tym wypadku widok podglądającego intruza jest tym bardziej zaskakujący...
Nazwa Inges Idee oznacza strategię i praktykę artystyczną, w której podstawowymi narzędziami są idee i propozycje konceptualne. W skład Inges Idee wchodzi czterech artystów: Axel Liber, Hans Hemmert, Thomas A.Schmidt i Georg Zey. Zlokalizowany w Berlinie kolektyw artystyczny tworzą od roku 1992, pracując jednocześnie niezależnie od siebie jako indywidualni artyści. 'Inge' to fikcyjna osoba płci żeńskiej - matka wszystkich pomysłów.
Pomysły produkowane są tutaj niczym w artystycznym laboratorium. Po regularnych sesjach pełnych intensywnych dyskusji i debat, artyści eksperymentują z pomysłami, testując ich przydatność pod kątem sztuki publicznej a potem rozwijają je w konkretne, wyraziste obiekty. Projekty Inges Idee są zawsze związane z rzeczywistym kontekstem przestrzennym, dla którego powstają. Hybrydowy charakter ich prac z licznymi odniesieniami do tradycji dadaizmu, surrealizmu, minimalizmu, sztuki konceptualnej czy pop-artu tworzy niezależny i rozpoznawalny styl. Za pomocą swoich poetyckich, często zabawnych ingerencji rozciągają granice i zmieniają właściwości przestrzeni publicznej.
- Więcej o:
Teatr Opery i Baletu Kosowa w w Prisztinie od BIG. Bryła jak spódnica tradycyjnego stroju narodowego
WXCA z wyróżnieniem w międzynarodowym konkursie architektonicznym na Muzeum Nikoli Tesli w Belgradzie.
Trudelturm w Berlinie. Wieża z okładki płyty Rammstein
Hoshino Resorts Tomamu: surrealistyczne, rozpikselowane wieże w Japonii
Marcin Sadowski o ambasadzie RP w Berlinie: wrażliwa twarz dyplomacji
Centralna Kolej Transandyjska. Jedno z najważniejszych osiągnięć światowej inżynierii jest dziełem Polaka
Nowa siedziba ambasady RP w Berlinie projektu JEMS Architekci
Mies van der Rohe. Zanim stał się ojcem szklanych drapaczy chmur