Architektura Betonowa: Dom spokojnej starości we Wrocławiu [WIZUALIZACJE]

Dom Spokojnej Starości nad rzeką Ślęzą został zaprojektowany jako budynek z trzema kondygnacjami naziemnymi i jedną podziemną. Autor projektu nadał bryle kształt prostopadłościanu z pustką w środku - znalazło się tam atrium, które zostało zaplanowane jako wewnętrzny zielony dziedziniec.

Jednak najważniejszym elementem w projekcie były moduły mieszkalne. Budynek dzieli się na poszczególne pokoje wyposażone w balkony przystosowane dla osób niepełnosprawnych.

Młody architekt nadał budynkowi odważny kształt. Jego dach jest mocno zakrzywiony. Również ściany i stropy balkonów często ulegają zwężeniu - dzięki temu konstrukcja wydaje się być lekka i nowoczesna. Tworząc "pozaginaną" strukturę autor projektu inspirował się japońską sztuką origami.

Poszczególne elementy budynku, takie jak: dach, balkony i ściany zewnętrzne zostaną pokryte żelbetem architektonicznym lub betonem z włóknem szklanym. Drugim istotnym materiałem fasadowym jest szkło. Dodatkowym detalem „ocieplającym” optycznie obiekt jest drewno wykorzystane między innymi w oknach.

Istotnym elementem domu spokojnej starości jest kaplica, jej okna są ukierunkowane na wschód. Architekt zaproponował tutaj ścianę o kształcie krzyża, który otoczony szkłem będzie pełnił rolę okna. Ma to dać interesujący efekt gry światła zwłaszcza o wschodzie słońca, natomiast nocą krzyż byłby podświetlany. Planując takie rozwiązanie młody architekt inspirował się kaplicami projektowanymi przez Tadao Ando.

Dom spokojnej starości został zaprojektowany dla specyficznej i określonej społeczności ludzi, o bardzo charakterystycznych potrzebach i przyzwyczajeniach. W projekcie ważną rolę pełni otwartość części budynku na lokalną społeczność. Zabieg ten ma pozwolić na wzajemną integracje osób młodych ze starszymi - opisuje swój projekt Mikołaj Cieżkowicz.

Wewnętrzne atrium pozwala na stworzenie intensywnej zieleni oraz ogródków działkowych, o które dbać będą mogli pensjonariusze. Dodatkowo w obiekcie zlokalizowano liczne usługi towarzyszące, takie jak: mediateka, sale uniwersytetu trzeciego wieku, wewnętrzny ogród oraz świetlice, które mają urozmaicać czas wolny pensjonariuszy. Dodatkowe usługi umieszczone w projekcie mają zachęcać osoby z zewnątrz, aby ci zintegrowali się z mieszkańcami ośrodka.