Modernizm utracony. Galeria Sztuki Współczesnej w Tarnowie [WASZE PROJEKTY]
Joanna Baran w ramach swojej pracy magisterskiej zaprojektowała Galerię Sztuki Współczesnej w Mościcach - jednej z tarnowskich dzielnic o modernistycznym rodowodzie. Architekt zwraca uwagę na to, co już utraciliśmy prowokując przy tym dyskusję, co można uratować w tej części Tarnowa.























Niedoceniona dzielnica
Galeria Sztuki Współczesnej miałaby powstać w Tarnowie. Zlokalizowanie placówki muzealnej w dzielnicy Mościce jest celowe - głównie ze względu na wysokie walory estetyczne, architektoniczne i urbanistyczne tej obecnie niedostatecznie docenianej części miasta.
Mościce to dzielnica pierwotnie robotnicza, powstała w następstwie budowy Państwowej Fabryki Zakładów Azotowych (obecnie Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach) w latach 20. XX wieku. Zakłady te są obecnie jednym z największych potentatów chemicznych na świecie. Projekt tego obszaru miasta odnosi się do modernistycznych idei Ebenezera Howarda - „miasta-ogrodu”, porównywalnego do np. Zamościa.
Charakterystyczne kominy
Koncepcja Galerii ma w zamyśle podkreślić modernistyczną część miasta i stać się jej częścią. Gmach koresponduje swoją formą z istniejącymi, ważnymi ośrodkami kulturalnymi Mościc, a założenie przestrzenne kontynuuje zielone oblicze tej dzielnicy.
Bryła została zaprojektowana w myśl współczesnego budownictwa i nowoczesnych technologii. Forma architektoniczna jest funkcjonalna, prosta, minimalistyczna i inspirowana modernizmem obecnym w całej dzielnicy.
Gabaryt tak dużego budynku został optycznie zmniejszony poprzez nałożenie na siebie różnych poziomych i pionowych prostopadłościanów, natomiast horyzontalność została rozbita poprzez skręcony, pionowy moduł nawiązujący kształtem do fabrycznych kominów Mościckiego krajobrazu.
Żelbet i corian
Bryła oparta została na konstrukcji monolitycznej żelbetowej, wraz z przestrzennymi kratownicami stalowymi, które przenoszą siły na żelbetowe słupy. Budynek posiada 4 kondygnacje. Jest czytelny i pomyślany tak, aby potencjalny użytkownik mógł się po nim poruszać instynktownie. Całość jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych.
Kolorystyka budynku to biele i szarości Corianu, szarości betonu, ciepło naturalnego drewna i akcenty z kolorowej blachy lub cortenu. Wnętrze utrzymane jest w stylu minimalistycznej elegancji. Całość złamana została wyraźnymi akcentami kolorystycznymi.
Wnętrze pełne kultury
Zwiedzający rozpoczynają wizytę od kondygnacji 0 - tutaj znajduje się hol główny galerii, część gastronomiczna w postaci kawiarni oraz zapleczem techniczne. Na poziomie -1 znajduje się wystawa stała, przedstawiająca twórczość Wilhelma Sasnala oraz modernizm światowy, jak i historię dzielnicy. Na tym samym poziomie mieści się również sala wielofunkcyjna oraz parking podziemny na 96 miejsc.
Kondygnacja +1 mieści wystawę czasową nazwaną „Strefą Młodego Artysty” oraz pomieszczenia-pracownie na wynajem pod działalność artystyczną. Na poziomie +2 umiejscowiona została administracja budynku. Nad parterem znajdują się tarasy i zielone dachy, natomiast nad piętrem zaplanowano taras przeznaczony pod kino letnie.
- Więcej o:
Nowy budynek TR Warszawa na Placu Defilad. Rusza budowa
Cukrownia w Pruszczu Gdańskim zyska drugie życie. To jeden z największych projektów rewitalizacyjnych w historii Pomorza
Gdańsk: teren rekreacyjny nad Potokiem Oruńskim już otwarty. To nie jest typowy "zielony skwer" na osiedlu
Fabryka Czekolady E.Wedel wyróżniona Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m. st. Warszawy. Jak powstawał czekoladowy symbol stolicy?
Gdańsk: Stocznia Cesarska odkrywa swoje skarby. Znikają wtórne dobudówki
Nowa Scena Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. Nowe otwarcie
Wrocławska Renoma kończy 95 lat. Od luksusowego domu towarowego do wielofunkcyjnego obiektu typu mixed-use
Warszawa: Plac Centralny już gotowy. Zieleń z nutką historii zamiast betonozy [ZDJĘCIA]