Socrealizmy i modernizacje

Socrealizm jest jednym z najbardziej newralgicznych i zarazem problematycznych okresów współczesnej historii sztuki. Czas ten wpisywany był często w przeciwstawne narracje, a praktyki artystyczne twórców powojnia są postrzegane przez pryzmat dwóch zamkniętych kategorii “współpracy” lub “oporu”. Jednak z niedawnych badań nad produkcją artystyczną lat 40. i 50. wyłania się przepełniony ambiwalencją obraz tego czasu, w którym instrumentalne traktowanie kultury i chęć całkowitego jej podporządkowania polityce współistnieje z modernizacyjnymi dążeniami do włączenia sztuki w projekt emancypacji społeczeństwa. Nie można zapominać o tym, że to okres, w którym wdrażano szeroko zakrojony program upowszechniania kultury, tworzono lub otwierano na nowo i rozwijano instytucje związane ze sztuką (w tym Muzeum Sztuki w Łodzi), a jednocześnie usiłowano je poddać daleko idącej presji ideologicznej i administracyjnej. To wreszcie czas, gdy różne tradycje i praktyki związane ze sztuką oraz architekturą nowoczesną były negocjowane - nierzadko z powodzeniem - w nowych uwarunkowaniach.

Uczestnicy spotkania spróbują odpowiedzieć na pytanie: czy możliwe jest inne myślenie i pisanie o sztuce socrealizmu, otwarte na wieloznaczność i złożoność tego krótkiego, lecz burzliwego okresu? Zastanowimy się też, jaki obraz architektury i sztuki lat powojennych wyłania się z dotychczasowych badań. Punktem wyjścia do dyskusji będzie książka Socrealizmy i modernizacje pod redakcją Aleksandry Sumorok i Tomasza Załuskiego (wyd. ASP im. W. Strzemińskiego w Łodzi).

Spotkanie odbędzie się: 18.01.2018, czwartek, godz. 18:00

ms2, Ogrodowa 19, sala audiowizualna

WSTĘP WOLNY

Dyskusja z udziałem: Joanny Kordjak, Jakuba Majmurka, Aleksandry Sumorok, Tomasza Załuskiego

Moderacja: Agata Pietrasik