Architektura VII Dnia - polskie kościoły posoborowe. Archiwum społeczne, wystawa i dyskusja

W czasach PRL wznoszenie kościołów było jedną z form protestu. Liczba prowadzonych budów świątyń katolickich była wprost proporcjonalna do skali protestów przeciwko władzy. W samych latach 80., w okresie po powstaniu „Solidarności”, zainicjowano budowę ponad tysiąca domów bożych, z których większość wzniesiono wyłącznie dzięki oddolnym działaniom parafian. Wspólnoty wiernych były zaangażowane w proces powstawania kościołów od początku do końca - ludzie organizowali się, wyłaniali projekty, masowo uczestniczyli w budowach, finansowali je. Najistotniejszą cechą powojennej architektury sakralnej jest więc jej społeczny charakter.

W przypadku niektórych kościołów wartością są też ich walory architektoniczne. W państwie totalitarnym budowa kościoła była gestem sprzeciwu wobec władzy, a po 1965 roku, kiedy to Sobór Watykański II zliberalizował zasady projektowania obiektów sakralnych, stała się również uwolnieniem fantazji i wyobraźni swoich fundatorów i projektantów, którzy często brawurowo eksperymentowali z jednym z najsilniej zakorzenionych archetypów - wyobrażeniem świątyni.

Celem strony www.architektura7dnia.pl jest skatalogowanie jak największej ilości wspomnień i oryginalnych zdjęć upamiętniających powstawanie polskich powojennych świątyń. Zdjęcia kościołów, infografiki dotyczące ich powstawania oraz mapy będzie można oglądać na wystawie Architektura VII Dnia w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie.

Wystawa: 3.12.2015 - 31.01.2016
Wernisaż: 3.12 (czwartek), g. 19

Dyskusja i przedstawienie projektu: 3.12 (czwartek) g. 17
Prowadzenie: Bogna Świątkowska
Paneliści: Iza Cichońska, Kuba Snopek, Maciej Frąckowiak, dr Paweł Matwiejczuk,
ks. dr Marek Pieńkowski