Ciechanów: wieża ciśnień jak "pączek z dziurką". Otwarto ją w 1976 roku

Ciechanów: Wieża ciśnień jak "pączek z dziurką" i "wirująca trąba"

Wyróżniająca się w panoramie Ciechanowa wieża, zwana popularnie „wieżą ciśnień” jest w istocie zbiornikiem wyrównawczym dla dzielnicy przemysłowej. Osobliwą budowlę zaprojektował architekt Jerzy Michał Bogusławski we współpracy z konstruktorem Jerzym Wiblikiem, Stanisławem Gajowniczkiem i Bohdanem Szczeszekiem w 1972 roku. Projekt opracowano połączonym wysiłkiem Biura Projektowo - Badawczego Budownictwa Mistoprojekt Mazowsze w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej. Technologię opracował inż. Stanisław Majkowski. Konstrukcja z racji swojej lokalizacji jest jednym z najwyżej położonych punktów Ciechanowa - 143 metry nad poziomem morza.

Wzniesiono ją w 1976 roku (wykonawcą było przedsiębiorstwo Mostostal Płock) i w swoim czasie wieża doczekała się uznania. Rok 1977 przyniósł jej twórcom nagrodę Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych za wybitne osiągniecie twórcze w dziedzinie architektury i budownictwa.

Na unikalny kształt wieży składa się blaszany „pączek z dziurką” - zbiornik wody (o pojemności 1560 m3) oraz podtrzymująca go „wirująca trąba” upleciona z cienkich rur stalowych. Fachowe i geometryczne określenia powyższych nazw skojarzeniowych to: torus o średnicy przekroju 6 metrów - zbiornik, oraz konstrukcja wsporcza - hiperboloida jednopowłokowa - płaszczyzna składająca się z prostych (w tym przypadku 64 połączonych ze sobą rur stalowych). Użycie geometrii hiperboloidy daje maksymalną wytrzymałość konstrukcji przy użyciu minimum materiału. Całość ma 22 metry wysokości.

To dzieło myśli inżynieryjno - architektonicznej po krótkim czasie eksploatacji, w latach 80-tych, przestało być potrzebne. Podobno w okresie swojej pracy wieża nie została nigdy napełniona w stu procentach. Wieża stopniowo zaczęła popadać w ruinę, chociaż pomysłów na jej wykorzystanie było kilka (np. stworzenie na szczycie tarasu widokowego lub restauracji).