Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Polsko-meksykański duet wygrał międzynarodowy konkurs architektoniczny na projekt Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży

Redakcja Pressland/WG/mat. architektów

Polsko-meksykański duet AIDIA STUDIO, czyli Rolando Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask, zdobył pierwszą nagrodę Rifat Chadirji Prize 2019 za projekt Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Projekt został wyłoniony z 190 prac z 44 krajów!

Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży. Proj. AIDA STUDIO - Ronaldo Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask.
Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży. Proj. AIDA STUDIO - Ronaldo Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask.
Wiz. AIDA STUDIO

Rifat Chadirji Prize to przyznawana corocznie nagroda architektoniczna, imienia dr Rifata Chardij - wybitnego irakijskiego architekta i naukowca. Uczestnicy tegorocznej edycji konkursu mieli za zadanie zaprojektować Muzeum Sztuki Współczesnej w Szardży, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W muzeum prezentowana byłaby obszerna kolekcja sztuki Bliskiego Wschodu, należąca do Fudacji Bajreel. Nagrodę Rifat Chadirji Prize 2019 zdobył polsko-meksykański duet architektów AIDIA STUDIO - Rolando Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask.

Projektując Muzeum Sztuki Współczesnej w Szardży, architekci musieli skupić się na trzech głównych czynnikach. Po pierwsze bogata kolekcja sztuki Fundacji Barjeel miała być jak najlepiej zaprezentowana, w zgodzie z wymaganiami konserwacji sztuki. Po drugie należało zwrócić uwagę na klimat i warunki atmosferyczne w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży. Proj. AIDA STUDIO - Ronaldo Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask.
Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży. Proj. AIDA STUDIO - Ronaldo Rodriguez-Leal i Natalia Wrzask.
Wiz. AIDA STUDIO

Od samego początku skupiliśmy się na strategiach aktywowania przestrzeni zewnętrznych za pomocą elementów, które mogłyby przyczynić się do większego argumentu na rzecz zrównoważonego rozwoju.Osiągnęliśmy to, wyobrażając sobie przestronny, drewniany, kratowy dach przesłaniający muzeum, zapewniający cień i rozpraszający światło padające na dziedzińce. Dach współpracuje z wieżami wiatrowymi, kierując powietrze do wnętrza dziedzińców, które następnie jest ochłodzone przez płytkie zbiorniki wodne

mówią architekci z AIDA STUDIO.

Trzecim czynnikiem było niezbyt korzystne usytuowanie muzeum - między autostradą, stacją paliw i niskim kompleksem mieszkaniowym. Otoczenie nie uzasadniałoby stworzenia oryginalnego, bardzo nowoczesnego, wyrazistego obiektu architektonicznego. Twórcy projektu postawili na inne, introwertyczne doświadczenia. Muzeum ma formę fortecy (z monolitycznym murem obwodowym z porowatej masy), która nie zdradza co kryje się w jej wnętrzu. Zwiedzający po wejściu zostaje wciągnięty w inną rzeczywistość - zwarta bryła jest w środku rozrzeźbiona dziedzińcami, alejami i splecionymi z galeriami przejściami.

Galerie są zorganizowane jako ścieżka, która rozwija się wokół wewnętrznych dziedzińców muzeum, a jej przeznaczeniem jest podróż, której doświadcza się stopniowo. Galerie są umieszczone poniżej poziomu ulicy, aby chronić dzieła sztuki przed ekspozycją słoneczną i ciepłem oraz kontrolować ilość naturalnego światła wpadającego do wnętrza. Filtrowane światło jest wprowadzane celowo w przestrzeniach przejściowych między galeriami, zapewniając zwiedzającym widoki na dziedzińce i oczka wodne

Na cześć Fundacji Barjeel, właścicieli kolekcji sztuki, postanowiliśmy zinterpretować tradycyjną typologię wież wiatrowych, przekształcając ją w współczesną rzeźbę, która nie tylko służyłaby jako czynnik chłodzący, ale także dodawałaby przestrzeni wartości. Wieże wiatrowe współpracują z konstrukcją dachu na pięciu dziedzińcach muzeum, w ten sposób wszystkie przestrzenie zewnętrzne korzystają z działania chłodzącego wiatru wzmocnionego parowaniem wody z basenów

mówią architekci.

Z prostą bryłą muzeum skontrastowano geometryczny dach. Inspirowany jest on złożonymi motywami architektury arabskiej i starożytnymi tradycjami tkackimi Emiratów. Miękka krzywizna lejków wykonana jest z drewna giętego na parze, co jest kolejną tradycją Emiratów znanej z produkcji drewnianych łodzi. Ta widowiskowa konstrukcja ma na celu ocienienie dziedzińców, ochłodzenie atmosfery i załamanie światła słonecznego. Architekci zdecydowali się na drewno ze względu na niską emisyjność tego materiału. Widoki drewnianej konstrukcji można oglądać z zewnątrz, ale ich pełnego piękna można doświadczyć tylko z wnętrza budynku. Z górnej promenady na dachu można oglądać przeplatające się warstwy drewna.

Architektom gratulujemy zwycięstwa i życzymy kolejnych sukcesów!

    Więcej o:

Skomentuj:

Polsko-meksykański duet wygrał międzynarodowy konkurs architektoniczny na projekt Muzeum Arabskiej Sztuki Współczesnej w Szardży