Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Składane Schronienie Kryzysowe. Polscy architekci wygrali międzynarodowy konkurs Kaira Looro

mat. architektów/red. WG

Aleksandra Wróbel, Agnieszka Witaszek i Kamil Owczarek zwyciężyli międzynarodowy konkurs Kaira Looro. Zaprojektowali Składane Schronienie Kryzysowe zapewniające natychmiastową pomoc społeczności regionu subsaharyjskiej Afryki po klęskach żywiołowych.

I miejsce w konkursie Kaira Looro: Składane Schronienie Kryzysowe. Projekt: Aleksandra Wróbel, Agnieszka Witaszek i Kamil Owczarek
I miejsce w konkursie Kaira Looro: Składane Schronienie Kryzysowe. Projekt: Aleksandra Wróbel, Agnieszka Witaszek i Kamil Owczarek
Mat. architektów

Kaira Looro to organizowany cyklicznie międzynarodowy konkurs architektoniczny, odbywający się pod hasłem "architektura dla pokoju". Każdego roku architekci z całego świata mierzą się z innymi wyzwaniami, projektując obiekty dla społeczności krajów rozwijających się. Podczas tegorocznej edycji, uczestnicy konkursu mieli za zadanie zaprojektowanie Centrum Operacji Kryzysowych dla subsaharyjskiej Afryki. Najlepszą pracę przygotowali architekci z Polski - Aleksandra Wróbel, Agnieszka Witaszek i Kamil Owczarek, pokonując ponad 450 projektów z całego świata

Aleksandra i Kamil są absolwentami studiów inżynierskich na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, Agnieszka natomiast jest absolwentką Politechniki Warszawskiej. Aleksandra i Agnieszka są obecnie studentkami Wydziału Architektury TU Delf.
Zespół z Polski zaprojektował Składane Schronienie Kryzysowe - łatwe w transporcie i montażu.

Zobacz także: Zaprojektowali Muzeum Wulkanu na Islandii. Polscy architekci wyróżnieni w międzynarodowym konkursie>>

Oto co napisali o swoim zwycięskim projekcie:

Składane Schronienie Kryzysowe zapewnia natychmiastową pomoc społeczności regionu subsaharyjskiej Afryki po klęskach żywiołowych. Kluczowe cechy obiektu do łatwość montażu i demontażu oraz zdolność adaptacji do szybko zmieniających się warunków. Zalety te zostały osiągnięte poprzez wprowadzenie systemu konstrukcyjnego opartego na pojedynczym, prefabrykowanym elemencie – prostokątnej płycie z wcięciami, która dzięki łatwemu procesowi montażu – wsuwaniu jednej deski w drugą – tworzy przestrzenną konstrukcję ściany, możliwą do złożenia i zdemontowania w bardzo krótkim czasie nawet przez osobę niewykwalifikowaną. System ten umożliwia dostosowywanie budynku do zmieniających się potrzeb – każdą za ścian można łatwo wydłużyć lub skrócić dzięki dodaniu lub usunięciu poziomych i pionowych elementów. Zaprojektowanie obiektu z identycznych elementów ma również zasadnicze znaczenie dla jego funkcjonalności: ergonomiczne wymiary każdej z płyt umożliwiają zapakowanie ich na jeden samochód ciężarowy i natychmiastowe przetransportowanie do miejsca kataklizmu, a proces ten może zostać powtórzony wiele razy dzięki łatwemu demontażu elementów. Jest to jeden z głównych powodów, dla których schron nie został zaprojektowany z materiałów dostępnych na miejscu. Jego konstrukcja byłaby silnie uzależniona od dostępnych zasobów, których niedobór powodowałby znaczące zmiany w projekcie, zarówno pracochłonne, jak i czasochłonne. Co więcej, korzystanie z materiałów, które są pozostałościami po katastrofie, stwarza niebezpieczeństwo wprowadzenia do struktury szkodliwych substancji mogących mieć negatywny wpływ na zdrowie ludzi. Z tego powodu też podłoga budynku została podniesiona na plastikowych skrzyniach ponad poziom gruntu, aby utrzymać ją w higienicznym stanie, ustabilizować na nierównym podłożu i zapobiec zalaniu podczas ewentualnej powodzi.

Architektoniczny wyraz budynku jest określony poprzez strukturę ścian zewnętrznych. Wyraża ona przejrzystość udzielanej wewnątrz pomocy oraz nadaje określoną tożsamość przekładającą się na poczucie bezpieczeństwa. Ściana pełni również funkcję czysto praktyczną: jest to miejsce do przechowywania paczek docierających do budynku, które można dowolnie ustawiać – w zależności od potrzeb mogą one otwierać lub zamykać wizualne połączenie między wnętrzem a zewnętrzem i tym samym regulować stopień prywatności. Pozostałe otwory w ścianach umożliwiają naturalną wentylację, a rozległy okap zapewnia cień i chroni wnętrze przed przegrzaniem.

Prosty plan obiektu wyznaczony jest sekwencją wnętrz układających się w spiralę, które charakteryzują się zmiennym stopniem prywatności w zależności od docelowej grupy odbiorców. Rampa prowadząca do obszernej Strefy Oczekiwania wskazuje wejście do Strefy Pomocy, która dostępna jest dla każdego. Droga prowadząca dalej wzdłuż zewnętrznych ścian budynku, aż do wejścia do Strefy Zarządzania określa kolejną, bardziej prywatną przestrzeń przeznaczoną do odpoczynku osób pracujących wewnątrz. Trzecia strefa – Punkt Dostaw – znajduje się tuż obok wejścia do Strefy Zarządzania i umożliwia szybkie przepakowanie wszystkich towarów bezpośrednio do magazynu znajdującego się wewnątrz budynku.

Dwie główne strefy wewnątrz – Strefa Pomocy oraz Strefa Zarządzania posiadają otwarty plan, który w razie potrzeby może zostać podzielony ścianami działowymi, aby utworzyć dedykowane pomieszczenia. Obie przestrzenie połączone są ze sobą funkcjonalnym rdzeniem, w którym znajduje się magazyn oraz toaleta w technologii suchego kompostu. Magazyn funkcjonuje jak regał dostępny z obu stron, który pozwala przechowywać paczki na całej swojej szerokości (2,4 metra). Ponadto jego konstrukcja – w przeciwieństwie do systemu konstrukcji ścian zewnętrznych – umożliwia zmianę położenia elementów poziomych w celu dostosowania przestrzeni do przechowywania opakowań o różnych rozmiarach. W sąsiedztwie toalety znajduje się również zbiornik na wodę deszczową, która dzięki procesowi filtracji może być rozprowadzana dla potrzebujących.

Od lewej: Agnieszka Witaszek, Kamil Owczarek, Aleksandra Wróbel
Od lewej: Agnieszka Witaszek, Kamil Owczarek, Aleksandra Wróbel
Mat. architektów

---

Aleksandrze, Agnieszce i Kamilowi gratulujemy zwycięstwa w konkursie i życzymy kolejnych sukcesów!

    Więcej o:

Skomentuj:

Składane Schronienie Kryzysowe. Polscy architekci wygrali międzynarodowy konkurs Kaira Looro