Wieżowiec MetLife w Nowym Jorku. Gdy powstawał budził ogromne kontrowersje [IKONY ARCHITEKTURY]

MetLife w Nowym Jorku: powstał dla Pan Am

Wieżowiec ma 246,6 metrów wysokości i posiada 58 kondygnacji. Oficjalnie budowę rozpoczęto 26 listopada 1959 roku, a otwarcie nastąpiło 7 marca 1963 roku. Ponieważ najważniejszym najemcą była linia lotnicza Pan American (w skrócie Pan Am), budynek otrzymał imię Pan Am Building. Na jego froncie zawieszono 4,6 metrowe neony, a po obu bokach 7,6 metrowe neony z logiem w kształcie globu.

Budynek został zaprojektowany przez Emery Roth & Sons, przy współpracy Waltera Gropiusa i Pietra Belluschiego. Wieżowiec w chwili powstania był jednym z najbardziej kontrowersyjnych budynków w mieście ze względu na położenie i styl. Początkowo firma Emery Roth and Sons zaprojektowała 57-piętrową wieżę z szerszą fasadą na osi północ-południe. Gropius i Belluschi poprawili części projektu, a także zmienili orientację budynku na wschód-zachód, tak, że budynek MetLife zasłania widok na Park Avenue. Wieżowiec ma formę wydłużonego ośmiokąta z fasadą z prefabrykatów. Jego prototyp to nierealizowany drapacz Le Corbusiera dla Algieru z lat 1938–42.

Zobacz także: Seagram Building w Nowym Jorku. Szklany wieżowiec Miesa van der Rohe [IKONY ARCHITEKTURY]>>

Wieżowiec MetLife: pechowe lądowisko

Na dachu budowli znajdowało się lądowisko dla helikopterów, które przewoziły pasażerów na lotnisko JFK. Podróż trwała od 8 do 10 minut, a pasażerów początkowo woził śmigłowiec Boening Vertol 107. Z powodu braku chętnych na loty, połączenie zostało zamknięte 18 lutego 1968 roku, ale w 1977 roku przywrócono je, operując maszynami Sikorsky S-61.

16 maja 1977 roku doszło do katastrofy. Helikopter linii „New York Airways” wylądował na dachu o godzinie 17, 33, a pasażerowie opuścili jego pokład. Niestety jedno z kół maszyny schowało się i helikopter z wirującą łopatą, położył się na bok, co spowodowało rozerwanie się jednej z łopat wirnika i rozrzucenie jej w różnych kierunkach. Jeden z kawałków uderzył w grupę 21 pasażerów na dachu i zabił trzech mężczyzn. Kolejny zmarł w szpitalu (jedną z ofiar na dachu był reżyser Michael Findlay). Inny kawałek lecąc w dół, trafił w kobietę na przystanku przy Madison Avenue i 43 Ulicy, zabijając ją na miejscu. Kawałki łopatek wirnika odnaleziono cztery przecznice na północ od budynku. Lądowisko zostało zamknięte już na stałe.

3 lutego 1975 roku ówczesny prezes CEO (firmy znanej ze sprzedaży bananów „Chiquita”) wybił szybę na 44 piętrze i skoczył kończąc życie na Park Avenue.

Wieżowiec MetLife: wielka sztuka

W roku 1981 firma MetLife odkupiła dużą część budynku, a po upadku Pan America przejęła resztę budynku i w 1992 roku zawiesiła na nim swoje logo. Aby zaoszczędzić energię, wkrótce neon zastąpiono literami LED.

W holu MetLife znajduje się wiele instalacji artystycznych. Jedną z najbardziej znanych jest Lot, trzypiętrowa rzeźba z drutu autorstwa Richarda Lippolda zawierająca ziemską kulę, siedmioramienną gwiazdę przedstawiającą siedem kontynentów i mórz oraz złote druty przedstawiające wzorce lotu samolotu. Z kolei Manhattan, mozaikowy mural, składający się z czerwonych, białych i czarnych paneli, autorstwa Josefa Albersa, usunięty został podczas renowacji w 2001 r., ale w 2019 roku zastąpiono go repliką.

W 2005 roku MetLife sprzedał budynek za 1,72 miliarda dolarów firmie Tishman Speyer. Dziś znajdują się w nim biura kilkunastu firm.

Zobacz także: Empire State Building - wieżowiec, który stał się symbolem Nowego Jorku [IKONY ARCHITEKTURY]>>

Biurowiec MetLife w filmach i serialach

MetLife Building (wcześniej Pan Am Building) można zobaczyć w wielu filmach i serialach. Zagrał m.in. w filmie i serialu „Seks w wielkim mieście”, w filmach „Charlie i fabryka czekolady”, „Transformers: Zemsta upadłych”, „Godzilla”, „Szczęśliwego Nowego Jorku”, „Francuski łącznik” oraz w filmach i serialach z udziałem Superman’a.